De aandeelhouder van ING wint, de staat verliest

De aandeelhouder van ING wint, de staat verliest image

Afbeelding ‘ING QR Coded’ van marcfonteijn (CC BY-NC 2.0).

3 feb 2009
ING en de staat hebben een deal gesloten die de ING-aandeelhouder €4.8 miljard rijker maakt. De Tilburgse econoom Jan Bouwens komt tot de conclusie dat deze overdracht niet anders dan als een staatssubsidie kan worden opgevat.

Even rekenen

Maandag 26 januari hebben de regering en ING een deal gesloten welke erop neerkomt dat ING eigenaar blijft van €30 miljard zo genoemde Alternative-A beleggingen (Alt-A). Dat zijn pakketten van hypothecaire leningen waarbij hypotheekgevers geen salarisstroken overleggen. Qua risicoprofiel bevinden de leningen zich tussen Prime (A) en Sub Prime in. Kort gezegd: de hypotheekgever werd geloofd op zijn blauwe ogen. ING is bij de deal gedwongen 10 procent, op deze portefeuille af te boeken. De overgebleven 27 miljard is vanaf maandag voor € 21.6 miljard gegarandeerd door de overheid.

Laten we de trend volgen die op Alt-A hypotheken is ingezet. Eind 2007 kon 4.7% van de hypotheekgevers de rekening niet betalen, eind 2008 was dat 15%. Laten we het optimistische scenario volgen waarin de zaken niet verder verslechteren en dus 15 procent van de hypotheekgevers in gebreke blijft. In dat geval blijft van de uitstaande hoofdsom van €30 miljard 85 procent over. Dat is 25.5 miljard. De Nederlandse staat komt nu 80 procent van €25.5 miljard toe, oftewel €20.4 miljard. Ze betalen 21.6 miljard Dus verliest de staat in het gunstige geval van 15% wanbetaling €1.2 miljard.

Nu het meer waarschijnlijke doemscenario.

Als men het pakket al kwijt raakt, betaalt de markt hooguit 70 procent voor de onderliggende leningen. De markt gelooft dus niet in het scenario van ING en Wouter Bos. De overheid koopt daarom geen pakket met een waarde van 21.6 miljard maar van €16.8 miljard . Het verschil van 4.8 miljard vormt dan ook niets anders dan een subsidie aan ING. In het NRC van 30 januari werd ten onrechte van 6 miljard subsidie gesproken. Daar wordt echter geen rekening gehouden met het feit dat de staat 80% in plaats van 100% van de rekening garandeert.

Wat was dan een betere deal geweest?

Op basis van de huidige accountingregels zou ING het pakket op 70 procent moeten waarderen. De markt gelooft dus niet in het scenario van ING en Bos en wil in plaats van €3 miljard €9 miljard afboeken. Wat betekent dit voor de Staatskas? De overheid kocht geen pakket ter waarde van 21.6 miljard maar van €16.8 miljard Voor ING geldt het spiegelbeeld. Het verschil van 4.8 miljard vormt dan ook niets anders dan een subsidie aan ING.

Wat was dan een betere deal geweest? De staat moet de pakketten voor de reële waarde van €16.8 miljard opkopen of garanderen. Vervolgens ontstaat dan een onderkapitalisatie van €4.8 miljard. Deze kan worden opgelost door in plaats van €4.8 miljard te schenken dit of een groter bedrag –mochten meer wanbetalers dan verwacht zich aandienen- te zijner tijd uit te lenen aan ING. De aandeelhouder van ING denkt er net zo over als ik, zij waarderen de deal op €3.2 miljard.

ING is een gezonde bank en gaat straks weer veel winst maken. De overheid geniet daar niet van mee. De staat zou daarom een claim moeten hebben op de winst die gelijk staat aan het verwachte verlies op de leningen van €4.8 miljard. Kortom, een goede deal voor de aandeelhouders van ING, een slechte deal voor Nederlandse belastingbetaler.

Te citeren als

Jan Bouwens, “De aandeelhouder van ING wint, de staat verliest”, Me Judice, 3 februari 2009.

Copyright

De titel en eerste zinnen van dit artikel mogen zonder toestemming worden overgenomen met de bronvermelding Me Judice en, indien online, een link naar het artikel. Volledige overname is slechts beperkt toegestaan. Voor meer informatie, zie onze copyright richtlijnen.

Afbeelding

Afbeelding ‘ING QR Coded’ van marcfonteijn (CC BY-NC 2.0).

Ontvang updates via e-mail