Jan Luiten van Zanden is sinds 1992 hoogleraar Economische Geschiedenis aan de Universiteit van Utrecht. Daarvoor was hij als verbonden aan de Vrije Universiteit Amsterdam (1987-1992) en de Erasmus Universiteit (1985-1987) en was directeur van het Posthumus Instituut (1994-1998). Hij is lid van de KNAW sinds 1997 en was winnaar van de Spinoza-premie in 2003, een prestigieuze prijs die door NWO wordt uitgereikt voor “voortreffelijk, baanbrekend en inspirerend wetenschappelijk onderzoek”. Luiten heeft talloze boeken en artikelen over de Nederlandse geschiedenis op zijn naam staan, waaronder (samen met van Riel) Nederland 1780-1914: Staat, instituties en economische ontwikkeling (Balans Amsterdam 2000) en (met De Moor) Vrouwen en de geboorte van het kapitalisme in West-Europa (Boom, 2006). Zijn onderzoek concentreert zich momenteel op het ontrafelen van de globale economische geschiedenis: wat verklaart het succes en falen van de mensheid om economische groeit te genereren en welke krachten verklaren de ongelijkheid in verspreiding van groei? Hij is in 1985 gepromoveerd aan de Universiteit van Wageningen. Van Zanden is in 2010 tot honorair hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Groningen benoemd, waar hij vijf jaar de Maddison-leerstoel bekleedt.