Zalm niet meer gewenst binnen de publieke dienst

Onderwerp:
Zalm niet meer gewenst binnen de publieke dienst image
12 mrt 2010
De integriteit van mensen en dus ook van Gerrit Zalm blijkt uit wat ze doen in abnormale en moeilijke situatie waarin moed nodig is om iets tot stand te brengen, stelt Harrie Verbon. Zowel uit het onderzoek van DNB als van AFM blijkt dat Zalm te veel een slippendrager van Dirk Scheringa is gebleven. Zalms vertrek zou het aanzien van de publieke dienst goed doen.

Rovershol DSB

Toen Zalm, naar het schijnt via een open sollicitatie, aantrad bij de DSB bank van Dirk Scheringa, ging hij met open ogen een ‘oorlogsgebied’ in. Aan het hoofd stond immers een dictator, Scheringa, die geen tegenspraak duldde en de bank plunderde voor zijn privéhobby’s. Klanten werden vals voorgelicht en opgezadeld met contracten waar ze zonder hoge kosten niet meer vanaf konden. Als Zalm aan deze situatie een eind had willen maken, had hij Scheringa moeten bruuskeren, en daarmee zijn eigen ontslag geriskeerd. Wie niet met Scheringa door een deur kon in de DSB bank, kon daar niet functioneren, zoals Frank de Grave dat na Zalm ondervond. Frank de Grave verdween ongeveer zo snel als hij gekomen was bij DSB. Zalm, echter, bleef zitten. Tot hij door de toenmalige minister van Financiën, Wouter Bos, werd weggehaald bij DSB om de genationaliseerde ABN AMRO te leiden. Eind goed al goed, leek het voor Zalm, maar toen DSB failliet ging, kwamen er alsnog vragen over Zalm’s functioneren bij DSB.

AFM en DNB eensluidend over rol Zalm

Naar Zalm’s rol in het DSB drama hebben zowel de Autoriteit Financiële Markten (AFM) als De Nederlandsche Bank (DNB) onderzoek gedaan. Deze (niet openbare) onderzoeken zijn vervolgens door de jurist Scheltema getoetst. Uit die (wel openbare) toetsing bleek dat de AFM en DNB tot geheel verschillende conclusies kwamen. DNB was zeker niet onverdeeld positief over Zalm, zoals blijkt uit de brief die Scheltema aan de minister heeft geschreven. In die brief staat letterlijk (blz. 13): “Volgens het oordeel is een gezond verdienmodel uitgebleven, is onvoldoende tegenwicht geboden tegen de beide andere leden van de raad van bestuur, en is aan de gedragsrelevante problematiek — overkreditering, goede advisering, hoge provisies — nog onvoldoende gedaan.” Het AFM heeft ongeveer dezelfde bezwaren als DNB, maar DNB vindt die niet voldoende reden om Zalm weg te sturen bij de ABN AMRO en de AFM wel.

Opstappen beter

Scheltema vindt de conclusie van het DNB dat Zalm gehandhaafd kan blijven overtuigend, voornamelijk omdat Zalm er tijdens zijn lange carrière bij de publieke dienst voldoende blijk van heeft gegeven over een grote deskundigheid te beschikken. Met dat laatste kan iedereen het eens zijn, alleen bewijst dat nog niet dat Zalm integer gehandeld heeft bij DSB. De integriteit van mensen en dus ook van Zalm blijkt niet uit hun gedrag in ‘normale’ situaties, maar uit wat ze doen in abnormale en moeilijke situaties waarin moed nodig is om iets tot stand te brengen. Zowel uit het oordeel van DNB als uit het oordeel van AFM blijkt dat het Zalm aan de moed heeft ontbroken om fundamentele veranderingen bij de DSB-bank tot stand te brengen. Hij bleef te veel de slippendrager van Scheringa. Voor het aanzien van de publieke dienst zou het daarom beter zijn als Zalm bij de genationaliseerde ABN AMRO bank opstapt.

Dit artikel is eerder verschenen in het Brabants Dagblad op 13 maart 2010.

Te citeren als

Harrie Verbon, “Zalm niet meer gewenst binnen de publieke dienst”, Me Judice, 12 maart 2010.

Copyright

De titel en eerste zinnen van dit artikel mogen zonder toestemming worden overgenomen met de bronvermelding Me Judice en, indien online, een link naar het artikel. Volledige overname is slechts beperkt toegestaan. Voor meer informatie, zie onze copyright richtlijnen.

Afbeelding

Ontvang updates via e-mail