Journalisten vergeten de waarheidsvinding bij wanbeleid Feyenoord

Inleiding

Feyenoord voert met haar stadionplan financieel wanbeleid, zoals ik in 2018 in een rapport heb betoogd. De snelste manier om deze conclusie te onderbouwen is de volgende. Een gerenoveerde Kuip kan praktisch dezelfde voorzieningen bieden als het nieuwe stadion, maar dan goedkoper. In 2015 bood bouwbedrijf BAM aan de Kuip voor 235 miljoen te renoveren, op basis van de toentertijd hoge eisen van Feyenoord – zoals die van 70.000 plaatsen. Feyenoord wilde echter maximaal 225 miljoen betalen, en wees daarom het aanbod af. En nu wil men een nieuw stadion van zo’n 550 miljoen, met 63.000 plaatsen. De club verspilt dus ruim 300 miljoen, én ontmantelt ons mooiste stadion. Alle bedragen zijn in prijzen van 2021.

Media-aandacht

Met zo’n conclusie krijg je genoeg aandacht van de media. Zo heb ik sinds 2017 opiniestukken over het wanbeleid mogen publiceren in De Volkskrant, Het Financieele Dagblad en (recentelijk) Trouw (waarop Feyenoord niet heeft gereageerd). Het AD heeft mijn rapport uit 2018 uitgebreid besproken. Meer in het algemeen besteden kranten, en zeker ook het NRC, veel aandacht aan de tegenstanders van nieuwbouw en hun argumenten. Tegelijkertijd krijgen de voorstanders vaak evenveel aandacht, want journalisten denken dat ze dan objectief zijn. Maar komen we zo dichter bij de waarheid?

Het is verbijsterend dat nog geen enkele krant of zender een discussie heeft georganiseerd tussen de bestuurders van Feyenoord en de gerenommeerde architecten van ReddeKuip, over de vraag of het klopt dat Feyenoord een stadion van 550 miljoen wil bouwen terwijl de club met renovatie van de Kuip voor 250 miljoen dezelfde voorzieningen kan krijgen

Nadat Feyenoord in 2018 op mijn rapport had gereageerd door zonder enige onderbouwing te stellen dat het vele onjuistheden, onzorgvuldigheden en onwaarheden bevatte, was het AD, op mijn voorstel, bereid als voorzitter te fungeren bij een schriftelijke discussie tussen Feyenoord en mij. Daarvan kon de krant dan later verslag aan haar lezers doen. Helaas weigerde Feyenoord deze discussie. Nu was het uitstekend dat het AD de discussie wilde begeleiden. Maar de krant had, in mijn ogen, wel aan haar lezers verslag moeten doen van de weigering van Feyenoord om in discussie te gaan. Immers, wie discussie ontwijkt en alleen maar kreten zonder onderbouwing produceert, wil niet echt aan waarheidsvinding doen. De waarheid is toch belangrijk voor journalisten?

Meer in het algemeen is het verbijsterend dat nog geen enkele krant of zender een discussie heeft georganiseerd tussen de bestuurders van Feyenoord en de gerenommeerde architecten van ReddeKuip (of tegenwoordig De Moderne Kuip), over de vraag of het klopt dat Feyenoord een stadion van 550 miljoen wil bouwen terwijl de club met renovatie van de Kuip voor 250 miljoen dezelfde voorzieningen kan krijgen. Een simpele discussie in bijvoorbeeld Buitenhof had, volgens mij, snel tot de conclusie geleid dat Feyenoord wanbeleid voert. Feyenoord had dan nu al een beter bestuur gehad.

En als Feyenoord bij Buitenhof geweigerd had te komen, had het programma de stoel van Feyenoord (dat in wezen een maatschappelijke stichting is, die openheid van zaken hoort te geven), demonstratief leeg kunnen laten staan. Dat was dan geen activisme geweest, maar een weerspiegeling van het feit dat de publieke omroep waarheidsvinding, en de daarvoor noodzakelijke discussie, belangrijk vindt. Helaas is zoiets nooit gebeurd.

Conclusie

Vorige week heeft de gemeenteraad van Rotterdam de directie van Feyenoord eindelijk de vraag gesteld waarom men niet voor renovatie heeft gekozen. De daarop volgende discussie leek mij niet direct goed uit te pakken voor de club, maar moest wegens tijdgebrek worden gestopt. Het zou goed zijn als journalisten alsnog over deze discussie gaan berichten, en Feyenoord en anderen uitnodigen er een snel vervolg aan te geven. Met zo’n werkwijze kunnen journalisten helpen in het proces van waarheidsvinding. Ik voorspel dat, als ze langs deze weg voor de waarheid gaan, iedereen nog voor de beslissing van de gemeenteraad op 6 of 8 juli begrijpt dat er bij Feyenoord simpelweg sprake is van wanbeleid. Daar kan dan eindelijk een eind aan komen.

Als de media alleen maar verschillende standpunten weergeven, bevorderen ze de polarisatie. Als journalisten niet meer zelf aan waarheidsvinding doen, krijgen alternatieve waarheden teveel ruimte. Dan volgt wanbeleid, en wie weet wat voor ergs nog meer. De media moeten meer doen om dat te helpen voorkomen, te beginnen bij Feyenoord.